LAS W RUDZIE PABIANICKIEJ
ul. Rzgowska, Paradna, Kosynierów Gdyńskich
Kompleks leśny o położony w południowej części Łodzi na terenie Rudy Pabianickiej, dawniej samodzielnego miasta. Nazwa „Popioły” zrodziła się w momencie włączenia Rudy do Łodzi w 1946 r. Ponieważ przed inkorporacją obecna ul. Popioły biegnąca przez północną część lasu nosiła imię Stefana Żeromskiego, a taka w Łodzi już była. Postanowiono, nazwę zmienić. Wybór padł na tytuł powieści pisarza – „Popioły”, w ten sposób nawiązując do dotychczasowego patrona ulicy.
Zgodnie z panującą w okresie międzywojennym koncepcją miast – ogrodów w lesie wytyczono szereg ulic, przy których powstawały wille i budynki letniskowe. Jednym z ciekawszych architektonicznie budynków jest willa „Klara” (1903r.) przy ul. Letniskowej 20 nazwana przez dawnego właściciela - Leopolda Kindermana imieniem żony. Obok willi znajduje się fontanna w kształcie groty czarownicy zbudowana z tufu wulkanicznego.
Podczas mroźnych zim w czasie pierwszej wojny światowej duże fragmenty drzewostanów Rudy zostały wycięte przez okolicznych mieszkańców. Odnowienie zniszczonego w krótkim czasie lasu trwało do lat sześćdziesiątych XX wieku. Pod Łodzią podczas pierwszej wojny światowej stoczono wiele krwawych bitew. Świadectwem tych tragicznych wydarzeń są cmentarze wojenne powstałe na polach bitewnych. Jeden z nich znajduje się w pobliżu lasu w Gadce Starej.
Przy ul. Popioły pod stromym wzgórzem pod koniec drugiej wojny światowej okupant zmusił mieszkańców Łodzi do wykopania głębokich rowów, mających stanowić część umocnień obronnych przed nacierającą Armią Czerwoną. Tym razem jednak walk w tej części naszego miasta nie toczono.
Po drugiej wojnie światowej ludność niemieckiego pochodzenia zmuszona była do opuszczenia swych majątków w Polsce. Opuszczone poniemieckie wille w rudzkim lesie zaadoptowała na swoje potrzeby powstała w 1945 r. szkoła, której główna siedziba mieściła się przy ul. Letniskowej 14. Szkoła ta w 1947 r. nazwana została XX Liceum Ogólnokształcącym. Cztery lata później przeniesiono ją poza teren lasu na ul. Rudzką 56. W północnej części lasu znajduje się Ośrodek Rehabilitacji Kardiologicznej Szpitala im. M. Kopernika.
Rudzki las jest obecnie podzielony na fragmenty publiczne – ogólnie dostępne o powierzchni 65 ha oraz prywatne o ograniczonej dostępności, gdzie znajdują się interesujące domy letniskowe z przełomu XIX i XX wieku. Rosną tu dęby, klony, brzozy, robinie, świerki. Charakterystyczne dla tego obszaru są sosny, które jednak w tym siedlisku są elementem obcym sztucznie wprowadzonym przez człowieka.
Południowo-zachodnią granicę lasu stanowi ul. Rudzka, za którą w dolinie rzeki Ner znajduje się Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji „Stawy Stefańskiego”. Stanowi on wraz z lasem i leżącą w ich pobliżu Rudzką Górą duży kompleks rekreacyjny.
mapa lasu
Opracowali uczniowie XII LO w Łodzi: Magdalena Błaszczyk, Adrianna Maciak, Anna Fokczyńska, Kamila Szablewska i Maciej Pawłowski pod kierunkiem p. Piotra Wiercińskiego
Powiększenie mapy >
|
Mapa w wersji do kserowania >
|
Ścieżka dydaktyczna >
|
Galeria zdjęć >
|
|
|
|
